Door onze site te bezoeken, ga je akkoord met ons privacybeleid met betrekking tot cookies, trackingstatistieken, enz. Lees meer
Ervaringen
”Het is lang geleden dat ik bij een Care for Women specialiste op consult ben geweest. Eén doosje Menstrual Care was genoeg om mijn systeem weer op de rails te krijgen.
Daarna al met regelmaat weer ongesteld en als mooi ‘eindresultaat’ zijn mijn vriend en ik nu in verwachting van ons eerste kindje (vorige zwangerschap telt medisch gezien niet mee).
Ik vond het wel mooi om dit ook met jullie te delen, omdat Care for Women met haar producten een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan het prachtige eindresultaat. Mijn lichaam en geest zijn klaar om moeder te worden.” – Anoniem
“De eerste zwangerschap van Martine was oké, de tweede bleek een tweeling te zijn. Ze miste antwoorden op haar vragen, de verloskundige kon haar niet echt gerust stellen. ‘Een Care for Women specialiste was misschien best handig geweest, iemand die me begeleidde door de zwangerschap heen.’ Want de zwangerschap van een tweeling bleek een hele andere tak van sport.”
“Als je zwanger bent van een tweeling ga je bij de verloskundige weg en moet je voor controle naar het ziekenhuis. Ik heb wel 7 verschillende gynaecologen gehad voor mijn echo’s, dus persoonlijk werd het niet echt. Er was elke keer een ander, ik kreeg heel weinig informatie, behalve dat de kinderen goed groeiden. En ik dan? Is het misschien ook fijn om te weten hoe het eigenlijk met mij gaat? Er werd verder niet echt naar je gekeken, behalve mijn bloeddruk werd opgemeten. Ik had vocht in mijn benen, maar dat hoort er allemaal bij.“
“Totdat ik moest bevallen, bleek ik zwangerschapsvergiftiging te hebben, niemand die daar dus achter was gekomen tot het moment zelf. Ik heb een paar dagen op de Intensive Care gelegen, ineens had ik alle aandacht. Maar dat had natuurlijk anders gemoeten. Je laat je afschepen tijdens die controles met ‘mevrouwtje het komt wel goed’ Achteraf bleek de waarde al niet goed, ze liepen weg, er was zo weinig tijd tijdens die controles. De afspraken liepen uit, waardoor ik er weer snel tussendoor gejast werd. Zo was niemand tot de conclusie gekomen dat ik zwangerschapsvergiftiging had.”
“Met de tweeling ging het gelukkig heel goed en voor het gemak dachten ze in het ziekenhuis dat het met mij ook goed ging. Nu ik er op terugkijk vindt ik dat ik erg weinig informatie kreeg in die tijd, ik moest overal om vragen. Doordat ik zoveel verschillende mensen had gezien in het ziekenhuis bouw je geen band op, niet zoals ik die band wel had met mijn verloskundigen bij mij eerste zwangerschap. De afspraken in het ziekenhuis, ik voelde me de zoveelste, er werd wel gevraagd of ik nog vragen had, maar de afspraken duurde 5, hoogstens 10 minuten, ik had niet het gevoel dat ze de tijd voor me namen. De echo kost dan al veel tijd en hop naar de volgende! Achteraf vond ik het toen ook helemaal niet meer leuk om naar het ziekenhuis te gaan, het was een haastgebeuren. Toen ik eenmaal op de Intensive Care terecht kwam met mijn zwangerschapsvergiftiging is de schade ruimschoots ingehaald, iedereen kwam kijken, iedere arts of verpleegkundigen die ik daarvoor nooit had gezien, had nu ineens tijd voor me. Iedere gynaecoloog heb ik wel gezien, dat was wel heel fijn. De nasleep is goed gegaan, maar het had natuurlijk anders gemoeten.”
“Het is gelukkig goed afgelopen, maar ik wil wel iedereen meegeven dat een tweelingbevalling echt totaal een ander verhaal is. Ik wilde bij de eerste heel graag een ruggenprik, maar die kreeg ik niet, want ze zeiden ‘die poep je er zo even uit’, ik voelde me totaal niet serieus genomen. Maar bij de tweeling is het heel vaak een keizersnee en het is toch wel fijn als je daar een beetje op voorbereid wordt, ik wist totaal niet wat me te wachten stond. Bij een tweeling krijgen veel vrouwen te maken met een stuitbevalling. Maar ik miste ook informatie over de nasleep, doordat ik op de IC terecht kwam had ik niet meteen die 2 kleintjes in mijn armen. Daarna moet je rust nemen, maar doordat ik zo verzwakt was, ik had een bloedtransfusie gehad, was de normale week kraamzorg eigenlijk veel te kort. En bij een tweeling krijg je niet 2x zo lang kraamhulp. Terwijl dat bij mij geen overbodige luxe was, moest ik daar wel zelf om vragen. Daarna heb ik nog bijna 3 maanden hulp in de huishouding gehad omdat mijn eigen lichaam moest herstellen. Een ‘zwangerschapsspreekuur’ waar je gewoon informatie krijgt, meer voorlichting over een tweelingzwangerschap en de bevalling. Dat ik eerder had moeten stoppen met werken bijvoorbeeld, niemand die me dat verteld had. Dat is wat ik gemist heb en dat Care for Women dat gaat geven daar ben ik heel blij mee! Want in het ziekenhuis gaat alle aandacht naar je kindje en bij de verloskundige vaak ook, maar de gezondheid van je eigen lichaam is, heb ik gemerkt, toch wel even belangrijk.”
“Ontzwangeren was ook zo’n leuk onderwerp, je omgeving heeft altijd van die goed bedoelde adviezen. Je leeft naar de bevalling toe, maar daarna begint het pas. Heb ik ze niet te warm gekleed of hadden ze wel een jasje dikker aan gemogen vandaag? Je gaat in het begin naar je werk met schuldgevoelens, ‘was ik nou maar bij mijn kind!’. Dat hoort er allemaal bij, je bent misschien in het begin maar half bij je werk, ook dat heb ik gehad. Mogen ze je van je werk bellen in de tijd dat je eigenlijk gewoon lekker van je kindje of kindjes wil genieten. Hoe stel je je op tegenover je werk? Je wilt ook niet die werkende moeder worden die niks kan combineren. Je wilt flexibel blijven, maar je kinderen komen toch op nummer één te staan.” – Anoniem
Care for Women is de eerste organisatie die zich inzet op het gebied van hormonale problemen bij vrouwen. Met ruim 100 locaties behoort Care for Women tot één van de grootste organisaties op dit vakgebied...
