Vandaag ben ik 26 geworden. Een leeftijd waarvan ik vroeger dacht: dan heb je alles op een rijtje. Nu ik er zelf sta. Besef ik dat het niet draait om het ‘op orde hebben van je leven’, maar om thuiskomen in jezelf. En precies dát voel ik op deze verjaardag.
Ik zie mijn verjaardag niet meer als zomaar een dag vol taart en cadeautjes (oké, die zijn welkom hoor), maar als een moment van reflectie. Hoe gaat het echt met me? Wat heb ik geleerd? Wat mag ik loslaten?
Het afgelopen jaar was niet per se makkelijk. Vooral mijn PMS-klachten hebben me regelmatig stilgezet. Er waren weken waarin ik niet begreep waarom ik me ineens zo somber voelde of waarom mijn lichaam zó gevoelig was. Het frustreerde me dat ik nog steeds zo uit balans kon raken. Maar het verschil met eerdere jaren is: ik herkende het nu sneller en ik bleef er niet meer in hangen.
Ik begon mijn cyclus echt te tracken. Niet alleen wanneer mijn menstruatie begon, maar ook mijn stemming, energieniveau en zelfs hoe sociaal ik me voelde. En weet je? Er begon zich een patroon af te tekenen. Ik zag ineens: “Aha, dit is die week waarin ik elk geluid irritant vind en alles me raakt.” Of: “Yes, ovulatie – ik voel me licht en krachtig vandaag!”
Wat ik ook ontdekte: mijn voeding en stressniveau maken een wereld van verschil. De keren dat ik een paar weken minder goed voor mezelf zorgde, kwamen mijn klachten heftiger terug. Dat was confronterend, maar ook leerzaam. Want ik leerde opnieuw: mijn lichaam praat met me. En hoe ouder ik word, hoe beter ik leer luisteren.
Ik moet eerlijk bekennen: ik ben jarenlang gestrest geweest rondom mijn verjaardag. De planning, de verwachtingen, de ‘moet je geen feestje geven?’ – vragen… het voelde soms meer als een verplichting dan een feestje. Dit jaar heb ik het anders gedaan.
Ik heb gekozen voor een rustige ochtend met mezelf, een wandeling met mijn favoriete podcast en ’s avonds een klein diner met mensen waar ik me veilig en geliefd bij voel. Geen toetsers en bellen, gewoon puur en echt. En weet je wat? Het was heerlijk.
Mijn tip aan jou: wees niet bang om het anders te doen. Jouw verjaardag, jouw regels. Als jij het wilt vieren door een boswandeling te maken en daarna op de bank te ploffen met je favoriete serie – dot it. Laat verwachtingen van anderen los. Je hoeft niemand te pleasen op jouw dag.
Er was een tijd dat ik bang was voor ouder worden. Alsof elke kaars op de taart iets wegnam. Maar nu zie ik het anders: elk jaar geeft me iets terug. Meer kennis over mijn lichaam, meer zelfcompassie en meer moed om mijn grenzen aan te geven.
Mijn PMS is er nog, maar het beheerst me niet meer zoals vroeger. Ik weet nu dat het een signaal is, geen vijand. Iets waar ik mee mag samenwerken. En dat voelt krachtig.
Dus aan iedereen die worstelt met ouder worden of met hormonale klachten: weet dat het oké is. Je hoeft het niet perfect te doen. Elk jaar, elk hoofdstuk brengt je dichter bij jezelf. En dat is misschien wel het mooiste cadeau dat ouder worden je kan geven.
