De overgang: “Mam, zeur niet zo” | Frances (51)

Soms komen we tot het besef dat we niet meer de energieke en vrolijke persoon zijn die we ooit waren. Voor velen van ons kan dit een verontrustende realisatie zijn, vooral als het leven ons volledig lijkt te overweldigen.

Frances is een 51-jarige vrouw en is voor haar overgangsklachten geholpen door Care for Women specialiste Marjola Podt. Ze deelt haar verhaal over het moment waarop ze zich realiseerde dat ze niet op dezelfde manier door kon gaan met haar leven.

“Als ik terugkijk op mijn periode van de overgang, besef ik hoe belangrijk het is om naar je lichaam te luisteren en niet te wachten met het zoeken naar hulp. Sinds mijn 35e worstelde ik met klachten, zoals lusteloosheid, vermoeidheid en ik was veel chagrijnig. Het boeide me gewoon allemaal niet meer. Het duurde even voor ik besefte dat deze symptomen niet normaal waren.

Mijn partner merkten wel dat er iets mis was. Maar pas toen mijn kinderen er wat van zeiden, besefte ik echt dat ik actie moest ondernemen. Het was dan ook een wake-up call toen mijn kinderen me confronteerden met mijn veranderde gedrag. Ik kreeg op een ochtend bij het ontbijt te horen: ‘Pff mam, ga wat doen. Ik word helemaal gek van je’. Ik wist toen dat ik echt iets moest veranderen.

Terugkijkend zie ik de gelijkenissen met het leven van mijn ouders, vooral mijn moeder. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 19 was. Ik gok dat zij soortgelijke symptomen heeft gehad, maar had destijds niet de middelen om hulp te zoeken. Ik denk dat als die middelen er wel waren geweest toentertijd dat het misschien wel een scheiding had gescheeld. Dat was voor mij dan ook een van de redenen om door te pakken.

Ook had ik twee vriendinnen waar ik eerst veel mee afsprak, maar zelf nam ik het initiatief niet meer. Stelde zij voor om wat leuks te gaan doen? Leuk idee, maar ze moesten zelf met datums komen en een plan. Ik vond het allemaal wel prima en het boeide me gewoon niet meer, eigenlijk net als mijn puber.

Het invullen van de vragenlijst voorafgaand aan mijn eerste consult bij Marjola Podt opende mijn ogen voor de ernst van mijn situatie. Alles was nul, 1, zwart en negatief. Voorafgaand aan elk consult vulde ik de vragenlijst in en uiteindelijk zag ik ook echt een positieve stijging.

Ik deel mijn verhaal om anderen aan te moedigen niet te wachten met het zoeken naar hulp tijdens de overgang. Het is oké om te erkennen dat je je niet goed voelt en om hulp te vragen. Uiteindelijk voelde het alsof ik mezelf weer was en had ik juist zin om weer dingen te ondernemen en met mijn vriendinnen af te spreken.

Wees niet bang om initiatief te nemen voor je eigen welzijn. Als je twijfelt en je denkt dat er iets mis is, wacht dan niet te lang. Achteraf had ik veel eerder aan de bel moeten trekken.”